Στο χωριό την περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας ζούσε μια πολύ όμορφη κοπέλα, η «Μαργαρίτα». Μία μέρα της μεγάλης εβδομάδας καθώς πήγαινε να γεμίσει νερό από την βρύση της πλατείας, την είδε ο Τούρκος μπέης της περιοχής, ο οποίο μαγεμένος από την ομορφιά της ζήτησε να τον ακολουθήσει και να γίνει η πρώτη γυναίκα στο χαρέμι του. Αυτή αρνήθηκε και αυτός διέταξε την φρουρά του να την αναγκάσουν να το κάνει. Τότε το έβαλε στα πόδια και πήρε τον δρόμο που οδηγεί στο παλαιό κάστρο, αυτοί την ακολούθησαν με τα άλογα. Όταν έφτασε στην κορυφή πήρε την μεγάλη απόφαση «καλύτερα να πεθάνω παρά να πέσω σε χέρια Τούρκου». Εκεί κοντά ήταν ένας βοσκός, στον οποίο είπε ότι τελευταία επιθυμία της είναι να ρίχνουν από το κάστρο οι χωριανοί κάθε χρόνο κόκκινα αυγά καθώς ήταν μεγάλη εβδομάδα και δεν είχε προλάβει να φάει. Πήρε φόρα και έπεσε από τον γκρεμό. Για να την τιμήσουν έδωσαν στο χωριό το όνομα της και κάθε χρόνο ρίχνουν κόκκινα αυγά, κάνουν τρισάγιο . . . και αρχίζει μεγάλο γλέντι . . . Οι παλαιοί λένε ότι αν δεν τηρηθεί το έθιμο του αυγού πέφτει χαλάζι και καταστρέφει την σοδειά τους . . .
